Kýrýlan ince dal tutmaz bir daha
Büküp kýran eller ermez felaha
Her zâlimi býrak! Yüce Allahʼa
Boþuna kendine darýlma gönül!
Sevda bahçesine varan çýkýyor
Çýkarken duvarý virân yýkýyor
Yalancý bakýþtan insan býkýyor
Boþuna kendine darýlma gönül!
Gam seli akýyor, dört bir taraftan
Vuslat kuþu gitti gelmiyor Kâfʼtan
Anlamazsa yârin son güzel laftan
Boþuna kendine darýlma gönül!
Hiç düþme ezerler izmarit gibi
Yakarlar baþýný, bir kibrit gibi
Fýrlatýp atarsa, dost, cirit gibi
Boþuna kendine darýlma gönül!
Candan geçmeyenden asla yâr olmaz
Ýnan küçük daðda, büyük kar olmaz
Sevmiþse kalb dilde aþk inkâr olmaz
Boþuna kendine darýlma gönül!
Soner ÇAÐATAY (02:00) 17 Ekim 2011 / Wuppertal / Almanya