....BEN....

Her kapýdan girerken ödenen bi bedel var .
Açýlan her kapýnýn kolundan tutan bir el var .

Yýkýldý sarayým , ruhum kendime döndü .
Yanlýz ölüm hak diyordu . Dudagýmdaki ezgi .

Giderken aglayan göz , sus diyen nice dil .
Mevsimler kadar yorgun !

Ölüm yaþýnda , güneþi batan ömrüm .
Ruhumun sevinç telaþýnda hüzün !

Bir avuç gözyaþýydý , ardým sýra dökülen .
Bir ömüre ne umutlar býrakýp gitmiþtim ben .

Benimle geliyordu hüzün , aglamaklý giderken ben .
Dostlarým aglýyordu ! ben giderken !

Tebessüm býrakmýþtým odama ,
Yanlýzlýgým aglamaklý , ben giderken .

Beni bekleyen budur dedim !
Sadece ben...

GöZyAþI
Sosyal Medyada Paylaşın: