Burun
Ýsrafil’in üflediði nefhayý,
Aralýksýz alýp veren burundur.
Dýþarýdan, içeriye eczayý,
Zahmetsizce alýp gelen burundur.
Atmosferi, ne çoðaltýp bitiren,
Görünmeyen, birçok sýrlar getiren,
Nefes alýp derinlere götüren,
Gülünden kokuyu deren burundur.
Zorlanýnca saçý baþý yoldurur.
Kanýmýzý, beti benzi soldurur,
Derin çeksek ciðerleri doldurur,
Beden binasýný ören burundur.
Baþtan baþlar, damarlarý dolaþan,
Görülmeyen daha nice yol aþan,
Hücrelere, tez zamanda ulaþan,
Bir çift tünel gibi giren burundur.
Aç kalýrýz, uykusuzda susuzda,
Yaþam sürer aðýr yüklü omuzda,
Hayat gücü, nefes denen rumuzda,
Ýsrafil elinde, siren burundur.
Her insaný öldürüp de can verir,
Tüm zamanlar, saliseler an gelir,
Rabbimdendir, Hak katýndan bu emir,
Bu sýrra, sýrrýnca eren burundur.
Yaralýya ölüm tuzak kurunca,
Ecel oklarýný ondan vurunca,
Kalbimiz deðil de, soluk durunca,
Bedeni yerlere seren burundur.
14.10.2011…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.