FERHUNDE
Merhametin yolu düþmez mi sana
Bu kadar mý küser insan insana
Daya silahýný çekip vursana
Sana kimse hesap sormaz Ferhunde.
Þeytanlar aklanýr senin mekanda
Söyle kimdir dayýn kim var arkanda
Öfken kabarýnca solar yakanda
Gül renginden kaçar durmaz Ferhunde.
Adýnýn anlamý mesut ve kutlu
Yaktýðýn canlarsa yine de mutlu
Söyle bana neden, niçin umutlu
Kimse buna akýl yormaz Ferhunde.
Her iþin desise, her iþin hile
Ot bitmiyor senin gölgende bile
Gözün kaþýn hele sözlerin ile
Felek senin gibi vurmaz Ferhunde.
Ezilen her candan güç alýyorsun
Her selam verenden baç alýyorsun
Bir þey bulmazsan öç alýyorsun
Huyun batsýn senin çormaz Ferhunde.
*çormak: þýmarmak, yüzsüzleþmek. TDK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.