Gözlerimde kuduran bir deniz Dalgalanýr, coþar sen yoksun diye Yüreðimde kýzgýn bir volkan Kaynar durur sen yoksun diye
Bak, aðaçlar, yapraklar kurumuþ Konmuyor dallarýna hiçbir kuþ Sen gideli her mevsimim zemheri, kýþ Yaðmur kurur sen yoksun diye
Ne zaman bir baþkasýnýn olsan Sol yanýma aðrý sýçrar nasýl bilsen Dayanamazdýn belki yerimde olsan Ruhum tutuþur sen yoksun diye
Sen yoksun ya caným, Artýk en cýlýz rüzgarlar bile Beni yerle bir eder. Sen yoksun ya sevdalým, Eriyen mum bile, sönen ateþler bile, Beni yakýp ta kül eder.
Hüseyin Özbay Sosyal Medyada Paylaşın:
ilteris Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.