Ölü Şair

Bir þairin yaþayabileceði en susulasý þeydir ayrýlýk.
Ucu bucaðý gözükmeyen deniz misali.
Bindimi gemisine en ileriye gitmek ister, görünmeze.
Yeter ki uzaklaþsýn ayrýlýk mahalinden.
Kendisini zanlý olarak görür, ayrýlýk suçunu iþlemediði halde.
Cinayetlerini iþler cinnetli gecelerinde.
Durmaksýzýn yazar.
Mýsralara böler yaþadýklarýný.
Yalnýzlýk veznidir kullandýðý sanat.
Yaþadýklarýný ölçü edinir þiirinde.
Ayrýlýðý iç çekiþlerinde hisseder.
Yaþamýnda geriye kalan O’nsuz geçecek vasat bir zamandýr artýk.
Yalnýzlýðýna çerçeve uyduramaz.
O’na ithaf ettiði hayat gürültülü bir suskunluk içerisinde yaþanýr.
Gürültülü bir suskunlukta O yaþlanýr.
Çok kez yalvarýr Tanrý’ya. “Olmasý gereken bu deðil öldür beni.”
Sevgilisini, sevgisini kolpa bir ayrýlýkla kaybetmenin verdiði acýdýr bu yalvarýþlar.
Arda kalan tek þey ardýnda býraktýðý kalp kýrýklýklarýdýr, ardý arkasý yalnýzlýk olan yaþamýnda.
Suretine bir çizgi atmýþtýr.
O’nun gibi gitmeyi tercih etmiþtir þairde.
Ama O’ndan gitmeyi deðil, O’na gitmeyi.
O’na O’nsuz gitmeyi.
Beraber geçirdiði zamanlar fon müziði olur þiirlerine.
Bilinmezlere gelgit yapar.
Bitmek tükenmek bilmeyen þizofrenik acýlarýna ötenazi yapmaya karar verir þair.
Düþünür düþünür.
Tekrar onu hayallerine katmaya karar verir.
Bilirki þair için en güzel ölüm þekli budur.
O’nlu hayaller kurmaya baþlar.
Aradan çok geçmeden þairin ölü þiir kokularý etrafa yayýlýr.
Ve þair kalemler eþliðinde topraða verilir.

Ýsmail Usluer

Sosyal Medyada Paylaşın: