Ben þâir deðilim, amma velakin
Seni adam etmez kalbindeki kin
Rûhunu sarmýþken, hased ateþi
Dumaný göstermez sana güneþi
Kalemi kemirme! Kinle, kemirgen
Karadenizʼde çok var kuru gürgen
Yeþil aðaçlardan aman uzak dur!
Gerçek ehl-i ilme yakýþan budur
Þiiri katlettin, girme ormana
O yeþil aðaçlar, lâzým insana
Ýstediðin kadar kuru gürgen var
Bir elinde hýzar olan Sergen var
Öndiþin kesmezse kuru gürgeni
Kesmesi için koþ çaðýr Sergenʼi
Parça parça edip kemirmek kolay
Ýnan etmiyorum, seninle alay
Kalemle yazýlýr,o, kemirilmez
Aðaç yemek ile hiç semirilmez
Önce ilim oku, sonra otur yaz!
Þiirlerin böyle verir derin haz
Kalemin kâmilse kelâmýn tamdýr
Yoksa »þâir« nâmý sana haramdýr
Beynini yumurta gibi çýrparým
Çarpým tablosu gibi çarparým
Altýna çift sýfýr ve bir atarým
Adama paslý mýh gibi batarým
Çok mütevaziyim, ama âlime
Tevazu göstermem câhil zâlime
Mürekkebim baldýr seninki sümük
Kalemim ney kadar seninki düdük
Sakýn! Hiç kimseye etme iftira!
Yoksa eder Soner seni madara
Kýskançlýk içini sýkan bir kýskaç
Þu kalemime de kafan bir topaç
Vurdukça dönüyor, bak omuzunda!
Katiyyen bunarsýn kýrk dokuzunda
Evvela adam ol, sonra da þâir!
Bazý þeyler öðren, âdâba dâir!
Vessalam
Soner ÇAÐATAY (04:13) 10 Ekim 2011 / Wuppertal / Almanya
Kelime:
Semirmek: kilo almak, yað baðlamak
Not:
Hocanýn vurduðu yerde gül biter
Öptüðü yanakta mor sünbül biter
Hece hatasý böyle düzeltilmiþtir.
Kalemle yazýlýr, o, kemirilmez
Aðaç yemek ile hiç semirilmez