Hayatýmda derin iz býrakmadýn ki sen, Hayatýmýn anlamý oldun sadece, Ve ben yerine hiç bir þeyi koyamadým, Ýçinde sen olmayan cümleleri hep susturdum sessizce, Yaþadýktan sonra anlýyormuþ insan bazý þeylerin deðerini, Sen ki korkularýmýn ve sevgimin gerçek sahibi, Þimdi ise yalnýzlýðý hediye eden bir mazisin bende, Seni düþünmek eskisi gibi güzel.. Sadece buruk bir fon katýyor duygularýma þimdilerde, Aþktan yana bütün sözleri saklýyorum artýk içimde, Senden sonra onlarda sahipsiz kaldý, Söz verdiðim gibi yalnýzým þimdilerde, Yalnýzlýðým sana olan sevdamdandýr, Seninle kýsa bir aþk molasý vermiþtik hayata, Ve sen devam ettin seferine bensiz yollarda, Ben ise sana çýktým her yolda, Bilemezdim hayýr kelimesini bu kadar seveceðimi, Þimdi anladým her iþte bir hayýr varmýþ elbet, Sen bir baþkasýný severken umarsýzca, Ben seni ondan daha çok seveceðim, Ve sen de öðreneceksin gerçek aþký, Ýþte ben o zaman öleceðim…
Özkan Kul / Sosyal Medyada Paylaşın:
ozkankul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.