Ben baharı bundan sevdim
Bin kederimle yaðmur yaðýyor þimdi delice
Bir isyan gibi tüm umutlu bekleyiþlere raðmen
Israrla gerçeðim diyor hep öndeyim bu bahar
Gerçeðimden kaç ya da ýslan
Ben ýslak sokak çocuðu sarý ýþýklý eve hayran üþümüþ çocuk
Yalnýzlýðý sevdim ve oturdum yaný baþýnda
Yaðmuru düþünerek yaðmurda uçurum gözlerini
Onlarý sevdim çoðul bir yaðmurun sesinde
Vakumlu bir zaman gibi
Çokca yaðmur vurdu beni kentlerin kenarlarýnda
Ellerimi göðün içine sokup seni almak istedim
Heyhat ne bahtsýz bir rüya
Kalýn perdeli varlýk ile yokluk arasýnda göðün kendisi
Delip geçmem ne mümkün sen yaðmayýnca
Gönüllü bir kýrkikindiyle
Gelip alýnmazsýn nihayetinde
Ben Zeus doðmadým zaten
Gelsin istedim bir kümülüs dua gibi
Ve ben sokaktaki çocuk bilirim sonradan olacaklarý
Neye aðlayacaðýmý içimde
Kendine yaðan gölgeyim kaybolup gideceðim
Akýp giden sularda, rüzgârýn salladýðý yapraklarla
Topladýðým anlara anlam yüklemedim ki
Anlamlara sevda çizendim
Türküler kadar çoðul ve hüzünlü
Tepelerden bir sis indi denize yeþili kapatýrken serinlik
Nemle biri üþüdü uçurtmasýný kaybetmiþ çocuk
Yitip giden denizin tuzu çocuk
Serinliðin nemi kadar gerçek yaðmurlu çocuk
Yine de sevindim yaðmura
Çünkü ;
Anca bir bahar yaðmuru perdedir benden akan yaþlara
Ben baharý bundan sevdim
Bahar da benim çocuðum ýslaklýðýmý da sevdim
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.