Bir gün Ölüm kapýmý çaldýðýnda, Ýsterim ki yanýmda olasýn. Ellerin avuçlarým da, Gözlerim gözlerinde, Kalbimin sýrça köþkünde, Yataðýmýn uçunda bir sandalyede Bana sabýrla bakmaný isterim.
Yýllar önce sana verdiðim emaneti, Ayný temizliðinle, Ayný aþkla çýrpýnýr iken Kalbimi, Allaha emanetimi Senin vermeni isterim.
Bir veda þarkýsý dinlerken, Çamlýca da, Yudumlarken çayýmýzý, Bakýþlarýmýz kenetlenip Sustuðumuz zamandaki Suskunlukta, Ýçine akýtýrken hasreti, Konuyu deðiþtirip Nasýl saðlardýn ya metaneti, Unutturmaný isterim Bana ölümü.
Ýnan ki zor olmayacak seninle ölüm, Ne yapayým gideceðim yeri, Bana ozaman yeter, Seninle geçen DÜNÜM… Havva KESKÝN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
havva keskin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.