Gözüm dumanlý
Dað baþýna dalýþýmdan
Karlý baþlarda ki
Dumana iþledi nazarým
Öyle vurgun ki
Tenime hasret
Bakýþlar bile yakýyor canýmý
Deðdiðinde
Kokular ulaþmýyor burnuma
Aynada ýþýltý yok yansýyan
Þarkýlarýn hüzünleri tanýdýk sadece
Ellerime takýlý gözlerim
Ne kadar yalnýzlar
Ne kadar eksik
Ayakalarým da sanki benim deðil
Ne kadar yorgun
Ne kadar kýrýk
Sabýrsýzlýða
Hazýrlýklara hiç gerek yok
Artýk en sevdiði misafiri
Aðýrlamayacak gönül
Gelmiyorsa gönüle
Hele bedeni
Kimbilir hangi ellerde
Kan damlasaydý da gözümden
Görmeseydim
Bu günü
Ellerinde hüzünle geliþini
Anýlarýma katmasaydým
En güzelleri kalsaydý
Sadece bende anlarýn
Birde sözlerine yanmasaydým
Kan damlasaydý da dilimden
Sussaydým
Duymasaydýn haykýrýþlarýmý
Kimse olsaydýn
Önemsizleþseydin
Geri geliþlerin imkansýzlýðýnda
Çýkamam derinlerden
Boðulmak bu olsa gerek
Ya da körlük
Saðýrlýk
Ya da her tamlýðýmýn
Yarýmlanmasý
Tene nakþedilmiþ hasretle
Belliydi aslýnda
Kelebek uçuþuna gizli
Gidiþin
Yine de son konuþun
Gönlüme olur sandým
Oldu da
Birde gidiþini getirdi
Ardý sýra
Bense renklerimi verdim
Kelebeðin kanatlarýna
Þimdi gözümde dað baþý dumaný
Kulaðýmda hüzünlü þarký
Kokusuz renksiz bahar çiçekleriyle dans
Kan damlayan göz ve dil
Körlük
Saðýrlýk
Yarýmlýk
Ve hasret nakþedilmiþ bir ten var
Senden bana kalan...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.