Saat Yirmi Dörde Gelir

sevdiðimi haykýrdýðýmda
korkudan sinecek delik yoktu
yelde balkýyan suyuna soktu
dalýnda çýrpýntý kýrdýðýmda

devrildik bulut kümeleri gibi
karþý duramadýk esene
yaþamamýzla söz kesene
çevrildik soyut kümelerin dibi

tohumlar havada savruldu
yenilenmeden yaz süremi
sýcaðýna uyduk bize göre mi
topraða düþmeden kavruldu

düþlere doldurdum gökleri
erime varamadan soldu benizim
maviliðinden doldu denizim
düþlere daldýrdým kökleri

saat yirmi dörde gelir
soluðumda soda kokusu
doldurdum akþamla kuskusu
istersen orada kal delir

doru taylar þahlandýðýnda
menderes de kývrýlýp
cenderede sýyrýlýp
koca adamla eyvah andýðýnda

alabilseydim içine
gözyaþlarýmda solardý
sevgisinden dolardý
giderdi belki çine

ayýn çýktýðý yerde gözleri
deli divane olunmuþ ya da
olunmamýþ söyler elmaya da
yayýn diktiði serde sözleri

duldasýnda birikirdi uyku
aðacýn dalýndaydý yuvasý
arýnýn balýndaydý kovasý
salpasýnda çiri kirdi soyka

fesleðenleri tohuma durdu
nana suya sokarken yaþýný
kaldýrmadý yerden baþýný
yel estikçe kokusu kudurdu

gülecekti nice çiçekler yüze
alkýmlar deðecekti kuþlar
baþýný eðecekti yokuþlar
uçacaktý börtü böcekler düze

sevdaya dalýp kalýnca
derdime umar bulaydým
sevdiðimi alaydým
sevdaya kalýp dalýnca