Bugün garip bir gündü, dün de öyleydi aslýnda, belki de yarýn,
Deðiþim yaþayabiliriz ama belli deðil, mutluluk yarýndan yakýn,
Demek isterdim ama o da lafta kalýrdý,hayal kurmayý býraktým,
Geçmiþi düþünmeyi de býraktým diyemeyeceðim çünkü daldým…
Son günlerde daha da arttý dalgýnlýðým, eskiden olsa ‘Aþýksýn!’
Derlerdi ve ben de ‘Acaba öyle miyim gerçekten de?’ der, aþkýn,
Bir ilham olduðu yanýlgýsýyla hayal dünyasýnda at koþtururdum,
Þimdi de anlýk hayatla yarýnlardan uzaktayým, geçmiþi unuttum…
Bir garip gündü, bir garip ömürdü, bir garip hayattý arkada kalan,
Önce kaybolup giden sonra ansýzýn ve hep yeni baþtan baþlayan,
Neyin armaðaný yahut ödülü, neyin cezasý yahut da hiç olmayaný?
Demek isterdim ama bu sorularýn da geçti artýk bizdeki miadý...
Tekrarlarla geçen hayat, sürprizlerin ekarte olduðu ve dolayýsýyla,
Sonraki beklentinin önceye karýþtýðý bir arena da denecek olsa da,
O da yerine oturmadý, son zamanlarda hayat öylesine akýp gidiyor,
Bizde olmayanlarla olanlar birbirine karýþýp ortaya curcuna sunuyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.