Kime kulak misafiri olduysam þikayetçiydi Þair dertli mýsralar keder doluydu Hangi ruhu gördüysem sýkýntýlýydý Diller küf(ür) kokuyor… Ve gönüller çamura bulaþýyordu Güzellik mi heba edildi Yoksa… hayýr düþündüðüm olamaz!!! Hangi eli sýktýysam kan sürülüyordu elime O kan yüreðime deðiyor kan kardeþi oluyorduk.. Evlere giriyordum sesten gürültüden geçilmiyordu Bomba sesi yoktu belki yada kurþun izleri Ama harebe gibiydi þehirler… Matem havasýndaydý her þey Gülücükler fotoðraflarda hapis yatýyordu Kavgalýmý sevgiler küstü mü saygýlar Saygýnlýk takým elbiseydi… Gözler âmâ deðil gönüller kör !!! Kýymeti bilinmiyor hiçbir þeyin Ve kýyameti kopuyor kýymeti bilinmeyenlerin.. Þükür unutuldu mu bu diyarda Varlýk mý kudurttu insaný Yoksa kudurmuþlar mý varlýk sahibi oldu.. Rabbin hediyesi görülmedi mi ? Gördüðün renge aldýðýn nefese þükret … Nefisti bizi þükre küstüren küfre kavuþturan Bitti mi her þey… Gül kokan dallarda ipler mi asýlý Soldu mu renkler gökkuþaðýna inat Kýymetimiz vardý bizim hatýrlamadýklarýmýz Tez unuttuk ne tez küstük kýymetlerimize Davran insan istediðin planý kur… Kýra kýra gönülleri gel hünkarlýða Ölümdür unutma kral’a yapýlan en güzel devrim Bitiyor ömür vuslata ne kaldý þunun þurasýnda Ýnsan.. son duraða varmadan þüküre de bir uðra
Oðuz Ertürk 15/10/11
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Ertürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.