GELSEYDİN

açýlrdý
gönül kapýmýn kilidi
yüreðimi
çýkarýp zifirilerden
býrakýrdým avuçlarýna.
gelseydin...

gözlerine demlerdim
umutlarýmý.
eritirdim yüreðimi dudaklarýnda,
içerdim.
soyunurdum hüzünlerimden
sevinçlerime bürünüp,
bir avuç
güneþ getirirdim gecelerine.
tamamlanýrdý
yarým yaným.
gelseydin...

depresyonlar yaþamazdý
kaðýtlarým
kalemlerim.
þafaksýz gecelerde
üþümezdi þiirlerim.
yok olmazdým yokluðunda.
yaþam olurdun da
yaþamýma;
vaz geçilecek ne varsa
vaz geçerdim
uðruna.
gelseydin...

( hayat ýþýðý )
Sosyal Medyada Paylaşın: