ağlıyorum kıskanç umutlarımıza

her sabah uyanýrken uzaklýðýnda
ayný pencerede seni bekliyorum
tren geçiyor karþý caddeden
içimi bir hasret kaplýyor o an
her cumartesi pazarýnda gözlerim
ellerinde büyük sevgisiyle seni arýyor

sen doðuyorsun sabahlarýma usul usul
güneþ nasýl doðacaksa her gün þehre
öyle seni düþlüyorum gözlerimi kapatýp
bir an karþýlaþýp ayný cadde üzerinde
senin yanýmdan geçebileceðine dair
kýþlar yaþýyorum diþlerimi gýcýrdatýp
öleceðimi bildiðim gibi sevdiðim canýna
sarýlamama yanýþlarýnda susuyorum
çekiyorum varlýðýnda yokluðunu
mecburluðum aldatýyor gülüþlerimi
yalnýz senin iyiliðini düþünüp
eðilen bir fidan kadar hüzünlü
aðlýyorum kýskanç umutlarýmýza

ilk saatlerin arza dokunan bahar yelinde
bakacak bir ben kalmýyorum sensiz
sesin ulaþýyor evimin her bir tarafýna
günahlar besliyorum güvercin gözlerinde
üþümek tangosunda geçerli kýlýnýrken
oysalarýn çokluðu bölüyor uykularýmý
kýrýlmýþ dallar acýtýyor yüreðimi
sonralar çýrpýnýp þehrimin ýþýklarýnda
gölgeni tanýdýðým irkiliþler sarmalýyor
ürkek ellerimde bembeyaz kýrlangýçlar



Sosyal Medyada Paylaşın: