Evimin karþýsýnda böyle bir yer var, tavuklar da yaþýyor,
Dolayýsýyla sahipleri beslemek için onlara yem de atýyor,
Güvercinler akýllý, yem atýldýðý zaman hemen konuyorlar,
Tavuklara atýlan yemden biraz yararlanmak istiyorlar...
Sadece güvercinler deðil, bir de serçeler var, onlar arada,
Konuyorlar yem atýlan yerlere, týpký havada seken taþlara,
Benziyorlar bu halleriyle, belirsizler atýlan yerlerin arasýnda,
Güvercinler belirli, adam sürekli onlarý kovmaya çalýþýyor ama...
Tavuklar, güvercinler bir de serçeler var ama ben de burada,
Onlarý kolluyorum, belki bir konu çýkar bu sefer de sayfaya,
Televizyonda da bir çocuk var, özenle þarký söylüyor, yanýnda,
Merhum Barýþ Manço var, o da efsane oldu, yurdum çocuklarýnda...
Dünya böyle bir arenadýr, sayýsýz nimetlerle sürüyor hala burada,
Sonsuzdur ama o da bizlerin nezdinde belirsizliklerde durmakta,
Ýyilerle kötüler birlikte sürdürecekler dünyayý, sonrasýný bilemem,
Orada bulunanlarý da göreceðiz muhtemelen, þimdilik söyleyemem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.