Gör, Gör ki Gözlerimi, Akýttýðým þu Gözyaþlarýmdan Çaðlayan sessizlikte, Arzumu, özlem duygularýmý Anlarsýn, belki iþte o zaman yan Ve yangýnýnda savur kalan küllerimi.
Sil, Sil ki Yeniden Umutlanayým, Ardýmda dökeceðin Ela gözlerinde beliren Zümrüt gibi gözyaþlarýna, Sýzarken pembe yanaklarýna Diden, Dudaklarýmla kurulayayým; Çölünün tuzuyla yansýn dilim Sussun, lal olsun, tutulsun, Sana ihanet ise kaderim Yanayým cehennemde, Sýzan irinleri gel Yaþmaðýnla Kabrime Elinle Sil.
Duy, Duy ki Figanýmda Yansýn kalbin, Nasýrý erir belki, Belki yumuþar da Düþünürsün sefil beni, Belki seversin, k,m bilir? Belki anýlardan arta kalan Son kývýlcým ateþle yanarsýn, Bir savrulur küllerimiz deryalara.
15.Ekim.2011 15.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.