Baðrýmý yakýp geçti deli poyraz vurdukça Dokundukça çaðladým gözlerimde nem kaldý. Canýmdan çok sevdiðim insafsýzca suçladý Düþündükçe aðladým baðlanacak nem kaldý.
Þüphe ettim kendimden yemin ile soruldum Hançer olsa gam yemem kelimeyle vuruldum Türkümüzü dinlerken Ýçmeden serhoþ oldum Karalarý baðladým bardaðýmda dem kaldý.
Kaderin oyununa þaþtým boyun bükerek Darbe yiyen ayakla yol alýnmaz sekerek Bin soruyla koyuldum elvedayý çekerek Tabanlarý yaðladým söylenmeyen kem kaldý.
Ayrýlýðýn gözyaþý,hüzün yazar tuðrunda Kanatlanýp uçardým turna idim çaðrýnda Ölümüne baðlandým bir sevdanýn uðrunda Dertlerimi týðladým deli gönül yem kaldý.
OZANMERDAN öz vardýr insanýn yörüðünde Kurtlar takla atarmýþ elmanýn çürüðünde Acýlarla tanýþtým sevdanýn körüðünde Yüreðimi daðladým vermediði sem kaldý.
OZANMERDAN/ALÝ BÝLECEN Sosyal Medyada Paylaşın:
OZANMERDAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.