Bu gece yine Ýstanbul olmak geçiyor içimden sana ... Kalabalýk ve bir o kadar yalnýz ... Adýmlamýyorsun ya sokaklarýmý ýssýzlaþýyor yüreðim ... Nefesin de yok üstelik Üþüyor þehir ... Marmara gizleniyor sonra gözlerime deniz oluyorsun dalga dalga ... Gece çökünce sahte kahkahalar çýnlýyor kulaklarýmda , sesim karýþmýþ seslere .. Ayrýmýna varýyorum ki çok sonra gülüyor yüzüm ama aðlýyor Ýstanbul ...
Naz Bebekoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zlatina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.