Delikanlýlýk aþkýydý bizimkisi,
Ne anlatayým ki ben sizlere,
Deliler gibi âþýktýk biz,
Her buluþmamýzda çiçekler verirdim,
Tamam, artýk koyacak yer yok derdi,
Çocuklar gibi oyunlar oynardýk,
Hep güler, gülerdik nede yakýþýyorduk,
Vermeseler de kaçýp mutlu olacaktýk,
Alev ateþi gibi birden yok oldu,
Ogün bugün bir þeyler satýyorum,
Onu hep buluþtuðumuz yerde bekliyorum,
Üzerim kýrk yama ile dolu,
Bir þeyler almýyor, hep bekliyordum,
Elde avuçta hiçbir þeyim kalmadý,
Ben hala ayný yerde onu bekliyorum,
Belki gelse de beni tanýyamaz,
Saçým, sakalým karman karýþýk,
Beyazlaþmýþ, kambura dönmüþüm,
Tek geriye kalan o güzel anýlarýmýz,
Ve bir de tek ona olan aþkým,
Onu da satamam, kim bilirdi ki,
Satacak hiç bir þeyim kalmadý…
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.