YA SEN KİMSİN ?

bardaktan boþanan bir yaðmur gibi yaðýyor
içime kendime hasretimin türlüsü
vedasýz kaç ayrýlýk yaþadý þu gönlüm
aklýmda kaç þimþek çakýyor þimdi kaç gök gürültüsü
bir gün unutulacaðýmý bile bile içimde hep unutulmak korkusu
örs ile çekiç arasýna sýkýþmýþ kalpler burada
zaman ömür törpüsü


hep ýslak kalmaz mý gözlerim yüreðime dokunsan?
çocukluktu iþte
büyüdüðünde ne olacaðýný bilemiyordu insan
biraz ondan biraz bundan
þekillendiriyor zaman
kendi ruhuna uymayan


mazereti belli ebeveynlerin yetiþtirme eylemi
kendi eksiðini tamamlalý deðil mi ?
ya ondan sonrasý
ya sonrasý önemli deðil mi?
susmalýmýyým konuþmamalýmýyým
hayat tektarafa ne den eðimli ?


çok benziyorum ama asla kendime deðil !
kime benziyorum acaba ?
annem den biraz var
babam dan biraz
hala teyze amca akraba az az
geçen yýldan
karar vermiþtim aslýnda
kendime benzemeliydim bu yaz
olmadý benzeyemedim kendime
yine geçti bu yaz


taþ yeride aðýrdýr
çok hafif kalýyorum kendimsiz þu hayatta
hiç býrak deme þansým olmadý beni
benim olan hayata


biz hep büyüklerimizin masallarýyla büyüdük
dünyaya gelirken daha aðlýyarak yürüdük
belkide halimizi çok önceden mi gördük?
sanýrým dünyada sorun verilmeyen þu kimlik.

ben sadece büyüdüm çocuðum sen sakýn büyüme e/mi!




Sosyal Medyada Paylaşın: