AŞKIN BÜTÜN PENCERELERİNDE BEKLEDİM SENİ

(yüreðindeki mezarlýða girdiðimden beri,
aþkýn bütün pencerelerinde bekledim seni)
.........

Bu ben deðil, bu sen deðil,
Bu biz deðiliz aslýnda
Sevebilirdin beni;
Hanýmeli kokan bir aþk romanýnýn,
Orta sayfasýna yerleþmiþ düþsel bir gölge,
Renkleri uçuklamýþ bir gökkuþaðýna, ekleyip renklerini;
Yeniden can verirmiþ gibi...
Kalabilirdin!

Bir iç savaþýn tam ortasýnda ben,
Kim sýksa kurþunu, bizden
Ölende bizden, öldürende...
Ne ölen dost, ne öldüren düþman
Bu ben deðil, bu sen deðil,
Bu biz deðiliz aslýnda
Sevebilirdin beni;
Öldürmeden!

Sevebilirdin,
Bir iklim geçerdi içimizden, tek nefeste
Tek nefes bir ömür,
Ve kirletilmiþ bir yastýk,
Ýki baþ tarafýndan
Sevebilirdin,
En saf, en masum günahlarý iþlerdik,
Ve masumiyet karinesi, düþlerimiz
Kalabilirdin,
Öðretirdim sana;
Bir artý birin, nasýl bir ettiðini
Sabretsen,
Ben, ’Kýz Kulesi’ olurdum,
Ve sen içimde yaþardýn,
Ebediyen...

Yüreðindeki mezarlýða girdiðimden beri
Aþkýn bütün pencerelerinde bekledim seni
Hepsinde buðulanmýþ bir umut vardý,
Benden öte..sana dair...

Ertuðrul Adem Karýþan


( KELÝMELERLE SEVÝÞMEK KÝTABINDAN )
Sosyal Medyada Paylaşın: