BAK DOSTUM
Ömür geçer, vakit gelir bir gün
Huzura çýkmadan
öze bak dostum
Son nefeste baþlar en büyük sürgün
Dönüyorsa dil, son
söze bak dostum
Güvenme ne þaha ne padiþaha
Son piþmanlýkta hiç düþme eyvaha
Þeytan davet eder, büyük günaha
Musallada yatan poza
bak dostum
Ýlahi çaðrýyý her kulak duymaz
Nefis engel olur davete uymaz
Bu dünya malýna hiç kimse doymaz
Toprak kanaattir.
aza bak dostum
Yoktan var edene inanmýyorsa
Gaflet uykusundan uyanmýyorsa
Günahýndan bile utanmýyorsa
Huzura çýkacak
yüze bak dostum
Edebi hayayý koyup da rafa
Hakka isyanlarda bak itirafa
Þer gibi akarken her bir tarafa
Toplumda kokuþan
tuza bak dostum
O’ndan geldik herkes O’na dönecek
Ömür mum gibi bir gün sönecek
Nefes tükenince zaman donacak
Giderken takate,
dize bak dostum
Herkes bir gün gider hiç sorulmaz yaþý
Hakka teslim olmak bu iþin baþý
Ýlahi aþk için yak da ateþi
Yüreðinde yanan
köze bak dostum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.