ru
Düşlemek Gibi...
Bilekleri var içimde
Sarýlýp sarýlýp öpüyorum onlarý
Hergün baþkasýnýn ellerinde
Saatler terletiyorum o tenlerde
Kelepçe olmayý düþlemek bu ülkede...
Binlerceleri metelik verir üstüme
Çevirip durur sayfalarýmý
Birþeyler kaçýrýlýr benden
An gelir,tozlanmýþ raf köþesi
An gelir,sansür i mgesi
Okunmaz oluyorum nedense
Kitap olmayý düþlemek zor bu devirde...
Sarýlmýþ bana umutlar
Ben lacivertim,aðlarým
Birgün tükenir yenisi alýnýr yerime
Birgün kýrýlýrým bir can gider beriye
Kalem olmayý düþlemek;
Öylesine kýrýlgan,öylesine narin,öylesine aðlamaklý...
Adým atmadýðým bir yer kalmadý,içerde
Güneþ’e hasretim,yalnýzým
Geçmiþi özgürlüðü düþlerim,üzüntülü bir halde
Hak derim,eþitlik derim,üstüne dayak yerim
Fiþlenirim,ezilirim,deliririm,
Yýllarýna konulmuþ;
Birkaç söze,birkaç kelimeye karþýlýk
Hayal meyal þeyler duyarým uzaklardan
Bir düðün halayýnýn sesi,bir çocuk gülümsemesi
Esareti düþlemek apayrý bir duygu,þu hayat treninde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.