FUAT ABİ

Bizim mahallede bir Fuat Abi,
Bir ayaðý kör, bir gözü topal,
Elleri ise þaþý ama yine de yaþardý;
Selvinin fidan haliydi boyu,
Býyýklarý ayakkabý fýrçasý!
Kýzdýðý zaman hançere benzerdi kaþlarý,
Her akþam ayný saatte geçerdi bizim sokaktan
Bir elinde þarap þiþesi, diðerinde sigarasý.
Bakmayýn öyle göründüðüne, öyle durduðuna,
Delikanlýydý, yüreði boyundan da uzundu.
Siz onu bir de ayýkken görün,
Ne cana yakýn ne hoþ sohbet adamdý

Hiç evlenmemiþti, bekleyeni de yoktu
Dilinden düþürmediði tek þey Tekel’e gelen zam olurdu
Anlatmazdý niye evlenmediðini, susardý
Anlatmazdý, anlatmazdý ama sormayýn
Laf açýlýnca öyle bir iç çekiþi vardý ki
Sanki o geç kalmýþ da
Ferhat ondan önce delmiþ daðý
Belli ki onun da bir vurgun yemiþliði
Bir unutamadýðý vardý
O yüzdendi belki
Aþka sarýlýrmýþ gibi
Þarap þiþesine sarýlýþý

Bir siyah ceket bir de mavi gömlek,
Her gün üstünde bunlar vardý.
Bayramlarda bile çocuklara hediyeler alýr,
Kendi siyah ceket, mavi gömlekle dolaþýrdý
Ve bir cuma sabahý dört kiþinin omzunda uðurlandý;
Odasýndan bir resim çýktý,
Resimde Fuat Abi yanýnda da sevgilisi
Üstünde de siyah ceket ve mavi gömleði...

Ertuðrul Adem Karýþan


( KELÝMELERLE SEVÝÞMEK KÝTABINDAN )
Sosyal Medyada Paylaşın: