yorgun bir þiir bu...
matem gibi sus tutmuþ
zifiri vakitlerden
biraz pas biraz buz
birazda aþk tutmuþ
yorgun bir þiir bu
gecede asýlý
sebepsiz suçsuz
eylülden yas tutmuþ
yýldýzlarý eksik ardý sýra
parça parça kayýplara durmuþ
yüzüne bakacak ne hal
ne haline bakacak zaman
sessiz vurgunluðuna
durgun bir sýzý bu þiir
gelip geçer yollar üstünden
içine çekersin bir ahh
güne deðmiþ
bir ucu yanmýþ bir þiir bu
alacasýnda bir düþ gömülür
seni yorgun beni yorgun
gece gece...inadýna
aklýmdan geçerken
hece hece yürüdü izlerinde bu þiir
yine imkansýza yine imkansýzca
kelimeler çýkmazýnda...
suçsuz bir þiir bu
gün doðurur uzaklardan kýyýlarýna
gölgen asýlý dünden durulur þafaklarýnda
suskunluðu dert eder zaman susturulur çýðlýðýnda
derin bir deniz ortasý giden gemilere takýlýr fikrim
üstüme her alýþým üþüyen yalnýzlýðýn rengi
martý kanadýndan düþmüþ mavilere yazý bu þiir
biraz ýslak biraz tutsak
sarmaþ dolaþ yüreðin bu þiir
vakti geçmiþ bir hüzün birikir
içini döker ...döker de durulur
fýrtýnasýndan geçtiðim bir þiir bu
omuzlarýmda aðýrlýðý hep
yine yazamadýðým
yokuþ yokuþ gitmelerim bu þiir
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.