Bir söz isterim
Hangi gülü öpsem yanar dudaðým,
Nice sevgililer geldi de gitti.
Duyulmadýk söze hasret kulaðým,
Umutla ararken bir ömür bitti.
Soru yaðmuruyla ýslandýðým gün,
Cevapsýz kalmanýn çölü baþlýyor.
Bileni bulup da yaslandýðým gün,
Söze diri deðil, ölü baþlýyor.
Muhabbet bilmezle, sohbet sulanýr,
Kimi defe vurur, kimi kasnaða,
Meclisin havasý, çabuk bulanýr,
Tövbe ettirirler ayak basmaða.
Birlikte yaþarýz ister istemez,
Gönül kapýlarý neden kapansýn.
Ýnsan, insanlara garaz beslemez,
Onlarýn elinden velev ki yansýn.
Her yangýnýn mutlak bir sonu vardýr,
En fazla kül olur, varlýk daðýmýz.
Rüzgâra kapýlsa her zerre yardýr,
Kýyamet kopsa da kopmaz baðýmýz.
Kime darýlmalý, kime küsmeli?
Herkes bildiðinde belki haklýdýr.
Kimden kime kaçýp, selam kesmeli?
Tümünde de, ayný cevher saklýdýr.
Sevmeli akýlla, ruhla sevmeli,
Farkýna varýp ta, hayýr’ýn, þerrin.
Bir söz isterim ki, cana deðmeli,
Yaþanmalý fakat sevgiden derin.
29.05.2001...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.