Şaşırıp kalıyor bilenler beni..

Genç yaþýmda çöktüm senin ardýndan
Tanýyamaz oldu görenler beni
Çilekeþ sersefil oldum derdinden
..Ne hallere soktun seni seveni
...Þaþýrýp kalýyor bilenler beni..

Sensizlik içine girip daldýkça
Gün ve gün özleyip hasret kaldýkça
Kader hevesimi benden aldýkça
..Ne bir renk yüzümde nede albeni
...Þaþýrýp kalýyor bilenler beni..

Gözlerimin içi acý bir hüzün
Baþýmý çevirsem hep senin yüzün
Her köþe baþýnda her yerde izin
..Yokluðun sevgili büktü belimi
...Þaþýrýp kalýyor bilenler beni..

Sanki her yanýma çivi batýyor
Yalnýzlýk kanýma zehir katýyor
Bu koskoca dünya bana çatýyor
..Nasýlda özledim bir bilsen seni
...Þaþýrýp kalýyor bilenler beni..

Periþan gamlýyým duyamaz oldum
Uykuyu unuttum uyumaz oldum
Takvim yapraðýný sayamaz oldum
..Öldürecek bir gün bu dertler beni
...Þaþýrýp kalýyor bilenler beni..

Yataða düþerim böyle giderse
Topraða girerim hasret sürerse
Elinden yazýlý bir mektup gelse
..Yeniden hayata döndürür beni..
...Þaþýrýp kalýyor bilenler beni..

Þair:Ýsmail Kurt
12.10.2011










Sosyal Medyada Paylaşın: