Dedim ki bugün dýþarý çýkýp biraz hava almalýyým, deðiþiklik olsun,
Biliyorum ki ben nereye gidersem kendim de oradayým, saðlýk olsun,
Beraberimde götürüyorum hepsini, beni ve içimdeki detaylarý da,
Evde býrakacak olursam ben de kalacaðým, o konu daha da baþka...
Dedim ki bugün günlerden bir gün olsun ama öyle demiyor akan zaman,
Söz dinliyor gibi gözükse de öyle deðil, dediðini yapmakta ýsrarlý her an,
Bazen dursun diyorum bazen de akýp gitsin, ben ne dersem öyle olsun,
Aksi ve huysuzdur, ister ki hep ben ne istersem tam da onun tersi olsun...
Neyse ki iþsizlik sorunum yok, Türkiye’de de öyleymiþ, vatanýmý seveyim,
Avrupa’da iþsizlik artmýþ, o da yurt dýþýna giden Türkler yüzündedir dedim,
Orta Asya’dan kalkýp Anadolu’ya kadar gelmek yetmedi, Avrupa’ya gittiler,
Oradaki iþ yerlerinde çalýþmaya baþladýlar ve zamanla her yeri parsellediler...
Diyorum ki, biz Türkler beter böcekleriz, her yerden çýkýyoruz neredeyse,
Mesela benim oðlum, Avrupa yetmedi, o gitti Amerika Birleþik Devletlerine,
Neyse ki alýþkanlýk yapmadý, dönüp gelecek yakýnda temelli olarak yurduna,
Sonrasýnda da evlenmek isteyecek, kýzý olanlar girsinler dolaplarýn arkasýna...
Diyorum ki bu dünya ne kadar sýkýcý; doðduk, büyüdük, evlendik ve çoðaldýk,
Þimdi de herkes kendi yoluna gitti, bizler evlerin içinde yaþlýlýk günlerine yattýk,
O dönemi de yaþayacaðýz, yaþlýlýk da sirayet edecek hücrelerimizin derinlerine,
Arkasýndan ölüm gelecek, bunlar asýrlardýr anlatýlan sýradan, klasik bir hikaye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.