Bu þehir neye yarar, içinde sen olmayýnca Onca þiir ne yazar, satýrlarý sen kokmayýnca Geçip gidiverir bedenin denizimin kýyýsýndan Gidersin de, bekleyiþleri sürüklersin ardýnca
Sevgilim; Olasýlýða býrakma çeneme düþecek dudak izini Beþi bir yerde kopar takvim yapraklarýný Vuslata hazýrla zaman dilimlerini Ha bugüne, ha yarýna ayarla saatlerini
Küçük ilik evlerine düðmeleri geçirircesine Her günü sabýrla çekmekteyim Biliyorum, son düðmede yanýmda olacaksýn Ve iliklerimize kadar saadet giyinmiþ olacaðýz Mevsimler arasýnda fermuarlar kapana dursun Kavuþma iklimi ömre bedel diyerek beklemekteyim
Hasretler biriktirdim bizliðe Demlendi yüreðim köþelerde Hangi ansa o an, Gözlerine yüzümü süreceðim vakit Geçmiþ zaman birikmiþliðini dudaðýndan emeceðim
Çimenleri esir tutar kirpiklerim Kapadým bahtýmý nicesine Ne gün ki; Parmaklarýný sayacaðým dudaklarýmla iþte o gün Yeminimi tutmuþ olacaðým Sözlüyüm sözüme gönül nikâhlým...
Bedelini sonsuz aþk ile ödediðim sevdam, Sadakatim adým ile birdir! Saadeti alýnyazýnla eþ tuttum Eðer baþka bir ýþýða aldanýrsa gözlerim Denize hasret kalsýn nefesim, deniz kenarýndaki kentimde.