ÜÇBAĞ

Baþý duman duman, boranlý üçbað,
Serin serin, esen yelin, var senin.
Bað diyorlar ama, aslýnda bir dað,
Her yana uzanan, belin var senin.

Yükseiðin kayadýr enginin yayla,
Ünün duyulmuþtur kekikle çayla,
Seni bilmeyenler tanýsýn böyle,
Toz içinde kalan, yolun var senin.

Cerelinin suyu soðuk buz gibi,
Ýçmesen yüreðin, yanar tuz gibi,
Mazýlarýn pelitleri muz gibi,
Keven çiçeðinden, balýn var senin.

Kaþýn kar yaðýnca her yerin soðuk,
Güneþin sönüktür, bulutlar boðuk,
Derelerin coþar olur bir oluk,
Akdenize giden, selin var senin.

Çiçeklerden eylemiþsin örtünü,
Nasýl sayam böceðini börtünü,
Köyler sana yaslamýþtýr sýrtýný,
Ormanlar içinde, ilin var senin.

Etrafýnda çeþit çeþit bitki var,
Gezer koyun kuzu, yayýlýr davar,
Saymakla tükenmez daha neler var,
Kuþlar konup öten, çalýn var senin.

Karaca Yakup’um bunlarý söyler,
Tertemiz havasý ne güzel köyler,
Gider buralarda gönlünü eyler,
Sevda ateþinde külün var senin.

10.10.2011 Karaca Yakup
Sosyal Medyada Paylaşın: