Anladým...
Deðmemiþ gözlerine sevdam...
Kazýlmamýþ yüreðine...
Atamamýþ ruhunun derinliklerine tohumunu...
Bir þarký olup ezgilenmemiþ dudaklarýnda...
Bir damla gözyaþý olamamýþým kirpiklerinin ucunda asýlý kalan...
Kulaklarýnda çýnlamamýþ SENÝ SEVÝYORUM demelerim...
Oysa ben sende sevdamý yaman bilirdim...
Çatýlýnca kaþýn...
Derinleþince bakýþlarýn...
Ýtip dünyayý elinin tersiyle bana koþacaðýný sanýrdým...
Terk edilen deðil...
Tercih edilen...
Ýtilen, ötelenen, örselenen deðil...
Tutup çekilen...
Kundaklanan bir bebek gibi...
Sarýp sarmalanacaðýmý düþünürdüm...
Meðer yalanmýþ içimde yaþattýðým sen...
Ve...
Her yediðinde boðazýna dizilen...
Katýksýz bayat bir ekmek gibi...
YAVANMIÞ sende sevdam...
Mehmet SEVÝNÝÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.