Seni sevdiðimi, Bak, Kuþlar bile anladý da; Daðlar, taþlar, ovalar Seni sevdiðimi yankýladý da; Gözlerim, Sessiz çaðlayýþlarla sana aðladý da; Seni sevdiðimi Sen anlayamadýn.
Acebâ ondördünde Gözlerin hiç mehtâba bakmadý mý? Orada âteþten bir sütun Ýçini yakmadý mý?
Ben, Aþkýmý o mermer kab’re gömdüm Ve üzerini Kanlý yaþlarýmla ýslattým. Birgün seni saracak olan bu dünya Ýstemedim onu da sarsýn, Ýstemedim aþkýmýn mezarý insan uðraðý olsun Ve üzerinde Deve dikenleri kök salsýn!
Sana, Senin gibi fânî çiçekler gelecekken bir zaman, Aþkýmý Yýldýzlar orada ebedîyen süsleyecek, Benim için bu topraðýn altý da üstü de birken artýk, Her ayýn ondördünde rûhum Mehtapta bir kor gibi yanacak.
MG Sosyal Medyada Paylaşın:
megurman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.