ilkti !
senliðin üzerine giyindiðim o yalnýz kadýn portresi
ve yaðmur gözlerine çiþeler ekip
sahra duvarlarýna mihraplar inþa ettiðim
ilkti !
yýkýlýp da kumdan akþamlara sýrtýmý yasladýðým
ve ayaklarýmýn altýndan kayan hülâsa mâzileri
ýsrarla kuþandýðým
önlü arkalý bir umut silueti
geceyi uykusundan uyandýrýr
yoksa ;
hangi rengin aklýný çelip de boyatabilirsin ki
ezan vaktini aydýnlýða
tavýný alamamýþ bir günün ertesinde
isrâf edilir âþînalýk
daha tüyü bitmemiþ sabrýn mîzacýna ekilir
nârýn köksüz meþâlesi
oysa !
her ýþýk karanlýðýn yüzüne aynaydý bakýldýðýnda .
göz çukurlarýný dolduran
müjgânýn diplerini aðartan iþaret neydi
kimin penceresinden kovulmuþtu ömrün kalaný
ve dürbününden bakýlan kimin gündüzüydü
hangi duvara çarpsam tokadýmý sen çýkarsýn tozundan bilmem ki ?
sayacý bozuk zaman diliminin aðzýndan
meyilime doðru çözülüyorum
hâfi bir yabânilikte alazlanýr güzergâhým
sularýnda gezinen aralýksa son misillemesini yapar
boydan boya kudurur marmara’nýn o sütliman kordonlarý
mâvi duvarlar mezar olurken martýlarýn çýðlýklarýna
ritmi bozuk güz aðrýlarý vurur âfetin kasýklarýný
dalgalarý içime serip uzanýyorum avucunun orta yerine
ört üzerimi
gözlerinin karanlýðýndan topladýðým her þiir gibi
bu da bana zimmetli
ökçe sesimin susturulduðu yerden toplayabilirsiniz öykülerimi !
þimdi !
geçmiþimden geçtim, yolumun üstündeki gelecek deðil mi?
26/09/2011
14;50
eMÝNE