Kalemi kýrmýþ defteri yýrtmýþ þair gibiyim Sen gittiðinden beri mecnunum sanki Kelimelere hecelere küsmüþüm adet ta Rüzgara la yerden yere savrulmuþ yaprak gibi Aðaçlar arasýnda kayýp gölge gibiyim
Sen gittiðinden beri takvimlerden haberim yok Baþýmdaki belaya yüreðimdeki acýlar o kadar çok ki Sana hangisini söylesem hangisini yazsam ki Üstüne basýlan kapý önündeki pas pas gibiyim Ýçilmiþ içkinin ardýnda kalan bardaðýn boþ dibiyim
Sen gittiðinden beri avara deli misaliyim Ölmüþ bir insanýn üzerinde sela nýn okumasý gibiyim Üzerime toprak atacak hakkýný helal edecek kimsesiz biriyim Senden sonra vefasýz ben ayakta dolaþan ölü biriyim Nasýl olduðumu sormana gerek yok zaten beni anlamýþ gibisin Beni býrakýp gitmenle bende seni anladým ALLAHSIZIN birisin …
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.