“ İTİRAFNAME ”

Ayrýlýðýn yükünü, doluyorken boynuna
Çözemedim, vuslat mý yoksa hasret mi haktý
Bilmeden baðýþlarken, kem topraðýn koynuna
Çaresizce aðladýn, yaþýn sineme aktý



Oysa daha yüzünü dönmeden özlemiþtim
Yüreðimden dilime düþmedi piþmanlýðým
Belki getirir diye yolunu gözlemiþtim
Gidiþinle baþladý zamana düþmanlýðým



Ýtiraf edemezdim ecelin davetini
Yüzündeki acýyla ölüyordum, ’git’ derken
Efsunlu gözlerinin yaþ denen servetini
Görmek için ömre geç, lakin gönlüme erken



Affet beni sevdiðim, bencillik deðil aslý
Nazenin yüreðine aðýr gelirdi bu yük
Sen ki nakýs ömrümün en cana deðen faslý
Bir gün anlayacaksýn, sevdam zamandan büyük



Tenim toprak olsa da yüreðim ölmeyecek
Senle yaþayacaðým kalbin her attýðýnda
Meleðimin sözü var, bu aþký bölmeyecek
Benden haber verecek uykuya yattýðýnda



Betül YÜKSEL
10.10.2011 Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: