inanýrým
bir gün mutlaka
uzaklara bakýþlý bulutlarýn
kurur yaþam kökleri
öyle ki
isim konamayan algýlara
dönüþür farkýndalýklarý gökyüzünün
ve ertelenmiþ doðumlarýn
umudu
kendi benliðini yakar
bahar kozasýnda
susmak
yeniden ekilmektir
çoðu an.
bilirim ki
her basamak
dün ölüleri kadar sýrdaþ
o yüzden ördüm
gözlerinde bekleyen dört yapraklý yoncalarý
ertelenen tebessümler
evreni örtecek kadar yeþil
bir geçidin önünde bekleþen yeryüzüne
savruluþ ki kabulüm..
bu yüzden
yokluðunda düþlerle gökyüzüne gülüþüm..
....