Hani .bir resmin vardý ya bende Dalgýn ve üzgün duran ...bir zamanlar yitik sevda umuduyken Tatlý hayallerle düþlerine yatýlan
Saçlarýmýza düþen aklar gibi Þimdi onu da soldurdu da zaman
Yaþananlar içinde geçmiþ canlandý da gözümde Bir yerlerim acýdý Ýçim sýzladý hatýrladýkça
Yazdýklarýný okumak teselli olsa da zaman zaman Þiirlerim sana öksüz Ýçimse hatýralarýnla kan aðlar
Hani günaydýn dý ya adýn Hala öyle biliyor musun Sen unuttun mu bilmiyorum ama Deðiþmedi bendeki yerin
Yani demem o ki Unutmak ne mümkün seni ve adýný Yine her sabah günaydýn diyerek öpüyorum resmini
Evet öpüyorum hasret sancýlarýna çare misali. Ama ne gezer Geç bulsam da çabuk kaybetmekmiþ meðer kaderim Meðer sevginin de son kullanma tarihi varmýþ Varmýþta bilememiþim
Bilememiþim Cahit Sýtký nýn dediði gibi “ ateþ yakar su boðarmýþ” Yani demem o ki Bazý þeyleri insan yaþadýkça anlarmýþ KAÞÝF KANÝ ERTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
KNİSK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.