BİR KUCAK GÜLLE GİDERİZ
BÝR KUCAK GÜLLE GÝDERÝZ
Karamýk dikeni gibi sözlerle;
Gelene bir kucak gülle gideriz.
Acý biber saçsa bakýp gözlerle
Gönülden sabýrla balla gideriz.
Zerafet aranýr zerafet önce,
Güzelleþir insan kalpten sevince,
Kendini bilmezler sözle vurunca
Dostluða münasip yolla gideriz.
Hakikat güneþtir gizlenmez asla,
Geçmez ki bu zaman gam ile yasla,
Sunsa da zehiri altýn bir tasla
Merhamet deryasý selle gideriz.
Ýþte geldik bir gün yol sona varýr,
Sað olan alemde çok þeyler görür,
Kimi uçar kimi dal budak yürür
Köksüz olmaz insan dalla gideriz.
Geceyi biliriz gündüzü gözle,
Hakk için nakþedip aþk ile özle,
Rahatlatýr insan bir tatlý sözle
Cimrilere bile malla gideriz.
Mevcutsa yürekte halis bir iman,
Dönüþür cennete olsa da viran,
Çileyle iþleyip aþký her zaman
Ýncitmeyen güzel dille gideriz.
Halil GÜLEL
Düsseldorf / 05.12.2004
(Akça Akça Akar Gönül Pýnarým)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.