Herkesi Kendim Sandım
Can evimden vuruldum, ne olur affet anam
Ýki ayrý yâr sevdim, bir ceylan bir de Suna’m
Avcýlar peþindeydi, durma dedim uç turnam
Ceylanýn feryadýna, gücüm yetmedi anam
Baktým dere taþýyor, su baðrýný yoruyor
Vicdansýzlýk diz boyu, kurt kuzuyu soruyor
Düþmanýn inadýna Suna’m beni koruyor
Dað baþýnda duman var, yaðmur göðü vuruyor
Eller kýskanýrdý hep, sunamýn gözü elâ
Bu bahtým hiç gülmedi, tahtýmda türlü bela
Kader bir oyun etti, okundu hemen sela
Bir daha bakamadý, Suna’mýn gözü ela
Þirin dilleri vardý , herkesi kendim sandým
Meðer tuzak kurmuþlar, onlara nasýl kandým
Yara aldým kanadým, ben hep Allah’ý andým
Sunam’a koþarken de, bir tek ona inandým
Sevdam düþtü topraða, etraftan kuþatýldýk
Doyamadan sevmeye, üç kurþuna satýldýk
Ateþte yanmýþtýk hep, yine küle atýldýk
Turnam baþýmda uçtu, biz ecele katýldýk
Nurcan TALAY
08.10.2011
Saat:07:35
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.