Deli gönül sana gücüm yetmedi avuca sýðmadýn el’e sýðmadýn alýcý kuþ misali gözün havada ovaya sýðmadýn yere sýðmadýn
hep senin yüzünden pürnaçar oldum gül dalýndan mahrum dikene kondum yaþarken hayalet ölüye döndüm kefene sýðmadýn gönül,kabre sýðmadýn
kadere inanýp boyun bükmedin gündüz hayal edip,gece düþümden çýkmadýn halin nedir,hiç haline bakmadýn zengine kul ettin züðürde döndün
güzellele çirkini ayný kefeye koydun doðruyu görmedin geçip karþýmda durdun ölümden öte yok öylece kaldýn yol tükendi,yýl tükendi divane gönül.. ali kýlýç Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali KILIÇ (Sessiz şair) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.