Biz çocukken,
bahçelerden meyve çalardýk.
Televizyon, teyp
MP3 hatta
telefon icat edilmediði için
þarkýlarýmýzý ýslýkla çalardýk.
Bakkala giderken
mahalle çocuklarýnýn oynuna dalar,
annemizden dayak yiyeceðimizi bile bile
zamandan çalardýk.
Büyüdük marifet etmiþ gibi.
Emeðimizi çalýyorlar,
verginin vergisi ile paramýzý çalýyorlar
GDO lu ve hormonlu yiyeceklerle
saðlýðýmýzý çalýyorlar,
seçimlerde oylarýmýzý
bürokrasiyle zamanýmýzý
yalancý tanýklarla onurumuzu
sesimizi azýcýk çýkarsak
sabaha karþý kapýmýzý çalýyorlar.
Çocukken çalanlar dayak yiyordu
þimdi ,
herþeyi çalýnanlar...
Ve halâ
dünya ayný yönde
ayný hýzla dönüyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.