Gül baðýnda bülbül olan sohbeti gülden açar, Vuslat baðýna girenler el râhýndan vaz geçer Dost deyip dosta yananlar ölmeden hakký seçer, Üstatlarýn ocaðýnda sararýp solan benem.
Ser verip sýrrým bilene eylemedim ben niyâz, Hak yoluna baþ koyaný zelîl eder mi Feyyâz, Affetmezse yaradaným kul nedir ki ede naz, Müritlerin hu çaðýnda nefsi þýr sanan benem.
Hak Taâlâ diler ise güldürür þol yüzümü. Cân içinde cânân olan ancak bilir özümü, Dur desem de zalîm nefsim dinlemiyor sözümü, Bu sinsi lanet elinden taþraya varan benem.
Ferit Battal Sosyal Medyada Paylaşın:
tevhit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.