Kelime
Bilmediðim diyarlarda,
Bilmediðim insanlarýn içindeyim,
Bilmedikleri dilden konuþuyorum ,anlamýyorlar...
Her konustuðum insaný sana benzetiyorum,
Hepsi tanýdýk geliyor,ben ise bir yabancý,
Sýðýnmak istiyorum sana bu akþam üstü,
Tutsak ediyor bu sehir beni býrakmýyor.
Derinden bir gramafon sesi geliyor,
Uzak diyarlardan,
Bu akþamüstü çekiyor beni girdabýna,
Plakta bi çalýyorki hani;
O cýzýrtisi bile etkilemeye yetiyor.
Ne uzun kelimeymis o iki kelime,
Uzadýkca uzuyor dudaðimda,
Söylemek ister gibiyim ,
Senin ismini,seviyorum deyiþimi,
Haykýrsamda anlayan olur mu ki,
Hiç söylemedim ki ne bileyim...
Sensizlik,sessizlik bozulmasýn diye
Çiçekler bile kokularýný salmadýlar
Baktýðým bu gönül bahçesinden...
Bense yaðmurdan kaçar gibi ,
Sana sýðýnmalýydým,
Sen ki hiç bozulmamýþ birçiçeðin tazeliði,
Sen ki her dem güzel tenin kokusuyla,
Bana eþlik ederdin...
Yeþilin yapraða geliþi gibiydi aþkýmýz,
Sende böyle gelirdin,
Þimdi diyorum ne güzel kelimeymiþ ,
Seni seviyorum demek.
Ýzin verirmisin bana,
Seni sevmeyi sevdirmeyi,
Seviyorum deyiþimi...
Turgay Kurtuluþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Kurtuluş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.