Döküyor yapraðýný Bu sonbahar Çamlar bile, Ýnliyor kuru dallar, Kuþlar göçüyorlar Sýcak iklimlere.
Benzemiyor mûtâde Bu yýlki sonbahar. Sonudur belki hayâtýn, Belki de kâinâtýn Son nefesi.
Artýk gelmeyecek yeni bahar, Dallar hep kuru kalacaklar, Soðuk nefesler, son nefesler esecek, Ýzdýrap, acý, kin, nefret, Bir ceset gibi, müebbet , Gömülecek Bahar’ýn hayâline; Ecel olacak rûhum ecele, Ve kaderin bu perîþan hâline Yalnýz gönlüm gülecek.
MG
Sosyal Medyada Paylaşın:
megurman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.