bir kaçýþýn öyküsüdür bu gözlerinden kýzýl kum taneleri püskürten þehirden kara kargalar dadanmýþ akasya dallarýna ketum bir zaman sadece serçeler konuþkan...
kaç kiþi gitmeleri tarif edebilir ki çýkmaz yol kaldýrýmlarýna danýþmadan ne kadar donuk her þey uzun kuyruklar sinema giþeleri oynuyor; rüzgâr gibi geçti...
yangýn var uzak mahallenin birinde orda duman bende kül her gecemi buraya konarlar park kuþalrý her karartý bir dilsiz kalemim de düþmüþ cebimden tan yeri bu gün çizgisiz...
kimbilir kaç ölünün ayaðýna bant yapýþtýrýldý kimliksiz morg süpürgecisinden ateþ istiyor hemþire sönmüþ tütününe tüm duvarlar camsýz geçerken hastahane önünden görüyorum göz göre göre...