Aldandım

nasýl sevdiðimi anlatamam
anlayacaðýn kelimeleri henüz yazmadým
o küçük bebek hiç büyümeyecek sandým
aldandým
aðlamak çare olmadý
hatýralarla yaþamayý kendime öðrettim
içimin titrediðini kimse bilmedi
anlatamadýmda duygularýmý
hepsi bana aitti özeldi
göðsümü yatak yaptýðýn günler
badi badi koþup boynuma doladýðýn
o minik kollar hep kalacak sandým
aldandým
hani o el sallarken ilk veda
yüreðimde bir yara oldu sýzlayan
nasýlda geçmiþti zaman acýmasýz
bitmiþti ,artýk sensiz sabahlara uyanmak
alýþmak zorunda olduðum gerçek
sensiz odanýn önünden geçerken sessiz
özlesemde acý çekmeyi öðrendim
ve alýþtýðýmýma kendimi inandýrdým
aldandým
þimdilerde her ýslak þey gibi kurudu
sertleþti bir garip oldu yüregim
inkar ettiðim yalnýzlýk yanýma çöktü kaldý
sabahlarý çeker giderdim erkenden
ama akþamlarý sensizliðe dönmeye alýþamadým
her kapýyý aralayýþýmda caným yanýyor
içim bir tuhaf unuturum dediðim aklýma geliyor
ne kaldý diye düþünüyorum sorular sorular
tek cevap o yok ve þimdi hasret o kapýnýn ardýnda
hayat baþladýðý gibi gider çoðalarak mutluluk
aldandým.........

Sosyal Medyada Paylaşın: