Varı da senin
Ey sevgili beni köz eder aþkýn,
Narýmdaki narýn, narý da senin.
Bir varým, bir yoðum, þaþkýným þaþkýn,
Varýmdaki varýn, varý da senin.
Ezeli meskenin, þu gönül yurdu,
Zatýndýr zatýna saraylar kurdu,
Ben bir ölümüyüm, kalbim mi durdu?
Baðrýmdaki baðrýn baðrý da senin.
Her nereye baksam, gözüm gözünden,
Ýradem iraden, özüm özünden,
Ahenkle çýkarsa, sözüm sözünden,
Çaðrýmdaki çaðrýn, çaðrýda senin.
Her zerrem, her yerde, seni anýyor,
Hangi izi sürsem, sana varýyor,
Akýbeti beni, benden alýyor,
Tavrýmdaki tavrýn, tavrý da senin.
Sevdan ile sen doldurdun içimi,
Tevhit ile kolayladýn iþimi,
Sabýr verdin, ben sýkmadan diþimi,
Sabrýmdaki sabrýn, sabrý da senin.
Her nefes asuman, her katre umman,
Nerede yaralý, zaman ve mekân,
Ey dinim imaným, sevgili canan,
Canýmdaki canýn, caný da senin.
01.08.1997…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.