siz ey insanlar sevgiyle nefes aldýðýnýz kadar varsýnýz..
kin bir yanardað yüreðinizde ýrak’ta þam’da filistin’de birer ateþsiniz birer lavdan örtü insanlýða..
açlýk sarmýþsa benliðinizi birer sülüksünüz ýrgatýn çobanýn iþçinin bedeninde onulmaz bir ursunuz..
anýmsayýn sizler de birer insansýnýz kibelenin çocuklarý..
hani göðüslerinden süt taþan kibele hangi haris anýnda emzirdi sizi kaç gün kurak býraktý kaç gün aç kaç damla gözyaþýnýz deðdi ateþinizle yaktýðýnýz topraða..
et ve týrnak bir bedenin dalý yapraðý açlýkla solurken insanlar karbeyaz hayallerinizde son sýcak nefesleriyle veda ederlerken gün ýþýðýna niye hala etiniz ayrý kokar ayrý týrmalar yüreðiniz..
siz ey insanlar sevgiyle nefes aldýðýnýz kadar varsýnýz..
05/10/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.